Twaalf

De eerste jaren van Sterres leven fantaseerde ik nog wel eens over hoe zij had kúnnen zijn als het zuurstoftekort onze deur voorbij was gegaan en ons niet op alle fronten radicaal wakker had geschud.
Maar nú…
Donderdag wordt Sterre twaalf. En in haar huidige vorm heeft zij zoveel ruimte ingenomen in mijn hoofd, hart en ziel – in mijn hele wezen en bestaan – dat er simpelweg geen ruimte over is om te fantaseren hoe zij had kunnen zijn als zij niet vlak na haar geboorte zo onverbiddelijk beschadigd was geraakt.
Exact hoe zij nu is, dát is Sterre. Met haar spastische lijf, haar spraakcomputer en – op z’n tijd – haar eigen grillen. Onze dochter. De liefste en de dapperste. Hoe dapper kun je zijn.