Een eigen kaartenlijn: dat wilde ik al jaren. Ik hou zelf zó van inspirerende kaarten met rake teksten erop. Vorig jaar had ik eindelijk ‘ruimte’ om vijf gedichtjes te kiezen uit mijn stapels volgeschreven schriften. Ik besloot ze te laten drukken op A6-kaarten. Puur de teksten, zonder vormgeving. Eens kijken of de woorden genoeg kracht hadden om bij mensen binnen te komen…

Ik geloof dat dat laatste is gelukt. Lees: verschillende mensen uit mijn omgeving en een enkele onbekende vertelde(n) mij dat ze een of meerdere kaarten zelf koesteren of naar een dierbare hebben gestuurd. Heel fijn!

Toch loopt de verkoop nog geen storm. Het was ook een experiment om de kaarten zonder verdere vormgeving ‘op de markt te brengen’. De vormgeving die er ooit bij moest komen, zag ik helemaal voor me, in mijn hoofd. Maar ruimte om deze ideeën verder uit te werken, had ik nog niet. Tot een aantal weken geleden…

Ik ondernam twee dingen. Mijn vriendin Sonja vroeg ik om tekeningen te maken bij bepaalde gedichtjes. En Mark vroeg ik om foto’s van mij te maken in de Volgermeerpolder, een prachtig gebied vlakbij ons huis. Mijn geboortegrond, eigenlijk, want mijn ouderlijk huis staat aan de rand van deze plek.
Nu ben ik twee soorten kaarten aan het vormgeven: een aantal met illustraties en een aantal met foto’s. De allereerste vernieuwde kaart, een nieuwe versie van ‘Evenwicht‘, stuurde ik van de week naar de drukker. Deze wordt vanmiddag al in veelvoud door de postbode in mijn brievenbus bezorgd!

Behalve dat Sonja illustraties voor mij maakte en Mark foto’s, doe ik dit project helemaal alleen. De gedichten komen vanzelf, maar het zoeken naar een geschikt vormgeef-programma, een drukkerij, het investeren in de drukkosten, dat deed ik in m’n eentje. Daarom vind ik dit – naast ongelooflijk leuk – ook ongelooflijk spannend.
Ik hoop zó dat mijn kaarten uiteindelijk bij veel meer mensen in de brievenbus mogen vallen!