Healing

Op mijn negentiende maakte ik kennis met Reiki. Een medestudente vertelde erover en ik was meteen geïntrigeerd.
Niet lang daarna volgde ik zelf mijn eerste Reiki-cursus en behandelde mensen uit mijn omgeving. Later deed ik meer opleidingen en gooide zelfs deels het roer om: ik startte met het professioneel behandelen van cliënten – ook met Aura- en chakrahealing – in mijn eigen praktijk.

De meestgestelde vraag van buitenstaanders was al die jaren: waarom zou je zo’n cursus volgen of jezelf laten behandelen? Wat brengt het je? Vele voorbeelden kon ik noemen, vanuit mezelf of van reacties van cliënten. Van verlossing van menstruatiepijn tot meer energie en van heling van een ‘frozen shoulder’ tot jezelf lichter en gelukkiger gaan voelen. En tóch, ondanks alle voorbeelden, bleef alternatieve healing al die jaren lastig te omschrijven. Ook in de boeken die ik erover heb gelezen, kwamen schrijvers lang niet altijd tot de kern.

Een paar weken geleden kwam mijn antwoord onverwacht alsnog. Sterre (10) zat even minder goed in haar vel en ook Sietse (6) was een week of twee opvallend hangerig en ‘niet lekker’. Te lange stilstand is niet fijn; we hadden een duwtje nodig. Zonder mijn kinderen op de hoogte te brengen, mailde ik onze healer. ‘Ik help’, schreef hij een paar dagen later terug.

Nog geen 24 uur daarna liep ik met Sietse naar boven om hem naar bed te brengen. Hij huppelde en zong luidkeels een lied dat hij die dag op school had geleerd. “O mama, ik voel me zó heerlijk”, zei hij. “Alsof alle nare dingen uit mijn hart zijn gekropen.” Wauw. Ik stond letterlijk even stil. Dit is ‘m, dacht ik. De mooiste omschrijving van ware healing die ik tot nu toe heb gehoord…