De liefste mensen zorgen voor de stralendste lichtpunten. Zo kregen wij de afgelopen week maar liefst dríe verrassingen op rij…
Het begon met een mij onbekende vrouw die voor ons raam verscheen.
“Namens mijn zus breng ik deze mand”, zei ze. En ze zette een mand vol lekkers op onze tuinbank.
Haar zus bleek de moeder van een klasgenoot van Sietse, die tijdelijk met haar gezin in hun vakantiehuis verblijft.
“Maar… waarom krijgen wij dit dan?” stamelde ik verbouwereerd.
“Omdat jullie zo ziek zijn geweest en mijn zus zich kan voorstellen dat het in deze tijd waarschijnlijk extra pittig is om voor Sterre te zorgen”, zei de vrouw.
Een veelzeggende stilte van mijn kant, die ook terug in huis nog wel even voortduurde…
De volgende dag bracht een andere vrouw, die ik alleen van gezicht ken, een prachtige bak met eieren. Echte én chocolade-exemplaren. Oók namens die lieve moeder van Sietse z’n klasgenoot…
Een paar dagen daarna belde de moeder. Namens alle ouders van Sietse z’n klasgenoten, werd er zondagavond een 3 gangen-diner bij ons thuis bezorgd, vertelde ze. Wij hoefden alleen maar de tafel te dekken… Voor de derde keer tranen in onze ogen. Deze ouders zouden even geleden een actie op touw zetten om geld in te zamelen voor onze Stichting Ster, maar dat werd afgelast vanwege de corona-maatregelen. Nu kregen wij dit diner om ons een hart onder de riem te steken.
Zij wisten het niet, dat wij er even doorheen zaten. En tóch wisten ze het. Blijkbaar. Het hielp om ‘gezien te worden’. Wij kunnen er weer tegenaan. Hartverwarmend, allemaal.
Wat een lieve verrassingen.
Auteur
Zeker Son, dankjewel!