Vier jaar geleden gingen Sterre en ik voor het eerst naar therapeut Rens. Sommigen noemen hem een ziener, anderen een healer. Hij is sowieso psycholoog, maar dat dekt de lading niet, qua ‘behandeling’ die hij geeft.
“Alles gaat veranderen”, zei Rens die eerste afspraak tegen mij. Ik was nog een beetje sceptisch. Ik voelde dat ik daar moest zijn, maar dacht toch: eerst zien, dan geloven.
Nu, vier jaar later, kan ik pas (enigszins?) begrijpen wat Rens bedoelde. Het is namelijk inderdaad gebeurd: terwijl het leven op zich ergens hetzelfde is gebleven, is voor mij en voor ons hele gezin toch alles veranderd. Ik ben nog dezelfde, en ook weer niet. Mijn gevoel, mijn ervaringen… het blijft lastig te omschrijven, maar alles is daadwerkelijk anders.
‘Het leven gaat zich wezenlijker aan je voordoen en is daardoor bijzonderder’, stond in een van de boeken van Godaya Komen, die ook al jaren bij Rens komt. Zoiets, dus…Fantastisch, ongrijpbaar en mystiek: dat is hoe ík het (voorlopig?) noem…
Of Rens er iets mee te maken heeft weet ik niet. Ik ga niet naar een “ Rens” maar ben net als jij wél moeder van een kind met een beperking.
Door de jaren heen heeft het leven mij nederig gemaakt. Door alles wat we hebben meegemaakt. Het kan zijn dat je dit wellicht ook zo ervaart.
Auteur
Dank voor je reactie, Angelique! Ik begrijp zeker wat je bedoelt. Alleen is Rens nog van een wat andere orde; ook zonder kind met beperking had hij ongetwijfeld ons leven veranderd. Maar nederigheid (dankzij wat wij hebben meegemaakt) herken ik ook zeker!