Met hart en ziel

Met hart en ziel

Van de week dacht ik ’s avonds voor de tv terug aan een discussie die ik een jaar of dertien geleden voerde. Ik werkte toen als chef redactie van een meidenmagazine. Daarvóór had ik als journaliste van een vrouwenblad vele lezeressen geïnterviewd over – vooral – levensveranderend heftige onderwerpen. Van moeders van wie hun kind – voorspeld of onverwacht – was overleden tot dames die zelf de meest uiteenlopende ziektes hadden (overwonnen): ik had en heb nog steeds een grote voorliefde voor human interest.

Waar die discussie over ging? Dat was over contact houden met een lezeres, iemand die je hebt geïnterviewd, na publicatie van het artikel. Dat deed ik namelijk af en toe. Omdat we zo’n bijzonder gesprek hadden gevoerd, omdat er een klik was, gewoon: omdat het leven zo liep.
Eén moeder, Karin, die haar negenjarige dochter verloor aan kanker, herinner ik me in het bijzonder. Zij richtte de prachtige webshop Troostgeschenk op, waar ik wel eens wat kocht. Over en weer mailden we af en toe en later vroeg ik Karin zelfs ook voor mijn boek Speciale mama’s.

Maar terug naar die discussie: sommige journalisten vonden contact houden met geïnterviewden vreemd of zelfs not done. Alles moest puur zakelijk blijven. Ik moet er wel bij zeggen dat deze journalisten meestal verantwoordelijk waren voor moderubrieken en dergelijke… een andere tak van sport.

Nu hoorde ik laatst op tv drie verschillende presentatoren korte tijd na elkaar iets over dit onderwerp zeggen. Humberto Tan deelde dat hij altijd contact had gehouden met een mevrouw die hij ooit interviewde. Vervolgens vertelde Natasja Froger dat zij met kerst – zonder de aanwezigheid van een cameraploeg – koffie dronk bij een meneer die zij eerder interviewde in een speciaal Huntington-huis, voor Five days inside. Als laatste stak Beau van Erven Dorens niet onder stoelen of banken dat hij een aantal daklozen uit zijn prijswinnende programma’s ook privé blijft opzoeken.
Mooie voorbeelden vind ik dat. Van vakmensen die ik bewonder, juist omdat ze hun werk met hart en ziel doen.

Delen:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *