Lopen is één van mijn grootste hobby’s. Al jaren; als twintiger ontdekte ik SNP Natuurreizen en liep met vriendinnen en mijn ex door de prachtigste gebieden in België en Frankrijk. Gemiddeld zes uur per dag bossen doorkruisen en heuvels op en af klauteren, wat gaf dat een energie!
Veel later, na Sterres geboorte, raadde onze vriendin Anja Mark en mij aan om te (blijven) wandelen. “Als je loopt, verwerk je”, zo luidde haar devies. Ook Mark ontwikkelde toen de liefde voor lopen en sindsdien maken we samen zo vaak mogelijk de mooiste rondes door onze buurt.
Ironisch is het wel, want Sterre kan natuurlijk niet lopen. Soms kijken Mark en ik verlekkerd op internet naar wandelreizen door de indrukwekkendste buitenlanden. “Over een paar jaar…”, zeggen we dan. Als de kinderen ouder zijn, gaan we zeker op verdere loopreizen. Wie er dan voor Sterre zorgt, dat weet ik nog niet. Komt tijd, komt raad, daar geloof ik in.
Tot het zover is, lopen wij verder door ons geliefde Waterland. Want de meditatieve kadans waar je in terechtkomt als je simpelweg je ene voet voor de andere zet en maar dóórgaat, daar zijn we allebei behoorlijk aan verslaafd.